در ستایش زنجموره....

خوب ه که آدم قبل از رفتاری که میخواد پیشه کنه یا حرفی که میخواد از تارهای صوتی ش بیرون بده، کمی فکر کنه. در واقع آینده نگری کنه.اون وقت جلوی خیلی از چالش های بی خود و بی جهت آدم ها براحتی گرفته میشه.  در ستایش زنجموره.......

فکرم دیگه کار نمی کنه...

بنظرم همه چیز کمی پیچ خورده...

گاهی فقط باید منتظر بمونیم زمان سپری بشه...

گاهی اصلا نباید هیچ کاری کرد...

سیاست ه هیچ کاری نکردن، پیشه کرد...

در ستایش زنجموره.......

بابا همیشه یک حرفی میزد که فکر می کردم اغراق می کنه...

اما حقیقت محض بود...

از جماعتی میگفت که اگر در حال تجاوز به ناموست هم باشند و بهشون اعتراض کنی، باز توقع دارند بهشون احترام بذاری...

یعنی در این حد مطالبه گر هستند...

این واقعیت تلخی ه ...

گاهی نمی دونم چطور باید عمیقا تأسف خورد...

در ستایش زنجموره.......

وقتی حرص می خورم ته مغزم تیر می کشه...و گلوم می سوزه...انگار که توی گرد و غبار نفس بکشم...دلم گرفت ه...داشتم فکر می کردم که تا چند روز پیش داشتم چهار تا کتاب رو باهم می خوندم، ترجمه ی یک کتاب رو با ذو در ستایش زنجموره.......

بذار رک باشم ...

انگار مختصات ه ذهنی و قلبی و فکری و درونی من...

خیلی دورتر از مختصات این دنیاست...

متوجهی؟

یک امشب رو دست از سرم بردار...

کنار گوشم هی تکرار نکن...

مگه من بچه ام...

ولم کن دیگه...

در ستایش زنجموره.......

مسائل ج و م به کنار...

از جور شدن اون وام خیلی خوشحال شدم...

خیلی...

انقدر که همه ش تو ذهنم میخوام دنبال نگرانی باشم...

مثل دیوونه ها...

امروز یکی از این غذاهای آماده که تو قوطی هستند رو گرفتم...

سبزی قورمه مارک هانی... این دو سه روز مردم از بس هوس کرده بودم... 

قیمتش سیزده و خورده بود...

م...گفت مارکش خوب ه و غذای تنبل هاست...

دوست دارم زودتر فردا بشه ، برنج بپزم و باهاش بخورم...

باید خوشمزه باشه...

دلم واقعا غذای گرم میخواد...

غذای گرم و نرم...

در ستایش زنجموره.......

چه آرزو هایی داشتم...آخه با این اوضاع چطوری میشه که روز به روز به رؤیا بدل نشند...آرزو داشتم مدرسه بسازم...کتابخونه راه بندازم...دیگه کتابفروشی هیچ...حسرتش تا سالها رو قلبم می مونه...:).میبینی س...میب در ستایش زنجموره.......

وارد خونه شدم با یک وضع عجیبی...خسته، گرسنه، عصبی و خواب آلود...کرکره های آشپزخونه نیمه باز بود، گوشه ی هال کارتن های موز که بیش از دو سه هزار کتاب رو تو خودشون جا داده بودند رو هم رو هم جمع شده بودند در ستایش زنجموره.......

من عاشق حیاطم...

با درخت های کهنسال...

با یک حوض ه فیروزه ای ...

عصرها درختها و.گلها رو آب بدی و بنشینی کنار حوض و نون و.پنیر و گوجه و خیار و چایی بخوری و  خیام و حافظ بخونی...

در ستایش زنجموره.......